F/A-18 Super Hornet następcą niemieckich Panavia Tornado

Rzecznik prasowy Ministerstwa Obrony Republiki Federalnej Niemiec potwierdził wcześniejsze, wówczas jeszcze nieoficjalne, doniesienia dotyczące rozdzielenia zakupu następcy samolotów uderzeniowych Panavia Tornado IDS/ECR na konstrukcje amerykańską i europejską.

Według opublikowanego komunikatu, stosowna decyzja rządowa ma zostać przesłana „w ciągu najbliższych dni” do Bundestagu, który właśnie zebrał się na kwietniowej sesji trwającej od 20 do 24 kwietnia. Mniej niż 30 proc. zamówienia mają stanowić maszyny amerykańskie, a pozostałe ma dostarczyć przemysł europejski – nie jest dziś tajemnicą, że mowa o samolotach Boeing F/A-18E/F Super Hornet, E/A-18G Growler oraz Eurofighter EF-2000.

Czytaj także: Amerykańskie samoloty bojowe dla Luftwaffe

Super Hornety miałyby zastąpić Tornada IDS w roli maszyn DCA (Dual Capable Aircraft), przeznaczonych do przenoszenia amerykańskich bomb jądrowych w ramach programu NATO Nuclear Sharing. 20 bomb B61 do nich składowanych jest w bazie lotniczej Büchel w Nadrenii-Palatynacie. Drugie zastąpią samoloty przełamania obrony przeciwlotniczej Tornado ECR. W obu przypadkach zakup amerykańskich maszyn ma pozwolić na ograniczenie do minimum czasu niezbędnego na integrację uzbrojenia – bomb B61 i pocisków AGM-88E AARGM.

W przypadku samolotów Eurofighter, plan zakłada, że zastąpią pozostałą część Tornad, a także najstarsze Eurofightery EF-2000 Tranche 1.

Czytaj także: Niemcy przedłużyli embargo na dostawy broni do Arabii Saudyjskiej

Rozdzielenie zakupu ma posłużyć umocnieniu współpracy na arenie międzynarodowej. Pozwoli na utrzymanie potencjału europejskiego przemysłu lotniczego, a także da podstawę do wzmocnienia pozycji Niemiec w NATO. Co więcej, decyzja nie budzi sprzeciwu Francji, która współpracuje z Niemcami w sprawie projektu wielozadaniowego samolotu bojowego nowej generacji FCAS. Jednocześnie część komentatorów wskazuje, że wybór oferty Boeinga może zwiększyć szanse koncernu Lockheed Martin w programie zakupu około 60 ciężkich śmigłowców transportowych (Lockheed Martin/Sikorsky CH-53K King Stallion rywalizuje w nim z Boeingiem CH-47F Chinook).

Co ważne, decyzja Ministerstwa Obrony Republiki Federalnej Niemiec nie była wcześniej konsultowana z rządowym koalicjantem – SPD (Sozialdemokratische Partei Deutschlands). Część z polityków, nie tylko opozycyjnych, zarzuca brak transparentności całemu postępowaniu i decyzji pani minister Annegret Kramp-Karrenbauer, reprezentującej CDU (Christlich Demokratische Union Deutschlands). Sama SPD głosi pogląd o celowości opuszczenia przez Niemcy programu NATO Nuclear Sharing, a także neguje konieczność zakupu sprzętu wojskowego w Stanach Zjednoczonych. Może to oznaczać ochłodzenie relacji wewnątrz koalicji rządowej, przynajmniej do czasu debaty w Bundestagu i zatwierdzeniu bądź odrzuceniu projektu przyznania środków na zakup nowych samolotów.

Czytaj także: Silniki do Super Hornetów

Ewentualny zakup Super Hornetów nie będzie pierwszym zakupem amerykańskich samolotów dla Luftwaffe w ostatnich latach. W ubiegłym roku Berlin podpisał międzyrządową umowę LoA w ramach programu FMS w sprawie zakupu sześciu średnich samolotów transportowych rodziny Lockheed Martin C-130J Super Hercules. Formalny kontrakt pomiędzy producentem i pośredniczącym w transakcji Departamentem Obrony Stanów Zjednoczonych ma zostać podpisany w ciągu najbliższych tygodni.