Drugie życie Rosomaków. Jest porozumienie z Finami

Rosomak, mimo że jest chyba najbardziej znanym pojazdem pancernym w Polsce, to jego produkcja odbywa się na licencji fińskiej Patrii. Problem w tym, że licencja miała poważne ograniczenia (m.in. dlatego Rosomaków nie eksportujemy) i kończyła się w 2028 r., co oznacza, że po tym roku PGZ nie mogłaby go produkować. To ma się zmienić. W środę podpisano umowę, na podstawie której licencja będzie obowiązywać do końca 2034 r.

– Rosomaki to jedna z wizytówek PGZ i polskiej zbrojeniówki. Produkowane w kilkunastu wariantach pojazdy weszły na stałe w system wyposażenia Sił Zbrojnych RP. Od wielu tygodni trwały intensywne negocjacje dotyczące przedłużenia obowiązującej do 2028 r. umowy licencyjnej. Ostatecznie umowa wydłuża okres współpracy na kolejne 6 lat i zawiera szereg zapisów istotnych dla PGZ i naszej roli w tym partnerstwie – stwierdził Adam Leszkiewicz, prezes Polskiej Grupy Zbrojeniowej.

Rosomak wreszcie będzie eksportowany?

Jakie są warunki nowej licencji? Choć nie podano, ile PGZ za nią zapłaci, to wiadomo, że na jej podstawie będzie można utrzymywać pojazdy do 2064 r. Co ważne, spółka Rosomak zyskała „swobodne prawo do dokonywania modernizacji i modyfikacji pojazdów, w tym wprowadzania nowych wersji”. Znacznie łatwiejszy powinien być także eksport. W ramach projektów realizowanych z unijnego Instrumentu SAFE będzie można je sprzedawać bez ograniczeń i, jak informuje PGZ, „istotnie ograniczono formalności i wymogi dotyczące konieczności uzyskiwania zgód Patrii w ramach projektów eksportowych”.

Czytaj więcej:

Raporty ekonomiczne

Rekordowy rok polskiej zbrojeniówki

W 2025 r. przychody dwóch największyc...

Pro

W PGZ trwają także prace nad projektem NKTO Serwal, czyli nowego transportera, który ma być następcą Rosomaka. Podpisanie tej licencji nie jest z nim związane, ale oznacza, że Patria nie utraciła swojej szansy na udział w tym projekcie. Niemniej jednak ten produkt ma być w pełni zarządzany przez polskie podmioty, co jest efektem m.in. trudnej współpracy z Patrią.

Warto też przypomnieć, że w ostatnich tygodniach resort obrony potwierdził wstępne zainteresowanie przejęciem transporterów Stryker od armii amerykańskiej. – Sztab Generalny Wojska Polskiego we współpracy z Dowództwem Generalnym RSZ przeprowadził analizę oraz zarekomendował propozycję pozyskania używanych KTO Stryker z zapasów Armii USA w ramach donacji, a nie zakupu. Donacja ta stanowić ma tzw. gap filler zdolności operacyjnej – informują „Rz” pracownicy wydziału prasowego Sztabu i dodają, że „produkcja KTO Rosomak w Polsce będzie realizowana zgodnie z umowami oraz zapisami Programu Modernizacji Technicznej”.

W Wojsku Polskim służy nieco mniej niż tysiąc Rosomaków, a część została przekazana Ukrainie. Obecnie realizowane są umowy m.in. na pojazdy w wydłużonej wersji oraz wozy ewakuacji medycznej. W przyszłości można spodziewać się kolejnych zamówień.

Kolejna umowa na Borsuki

Wiadomo także, że w najbliższych miesiącach powinna zostać podpisana umowa na kolejne dostawy bojowych wozów piechoty Borsuk. Tym razem ma to być ok. 150 sztuk. Najpewniej pieniądze na ten zakup pożyczymy z unijnego Instrumentu SAFE. Umowę ramową na ok. 1,4 tys. borsuków resort obrony podpisał w marcu 2023 r., a dwa lata później, w marcu 2025 r. zawarto umowę wykonawczą na 111 sztuk.

Problem w tym, że o ile pierwsze 15 sztuk już dostarczono, to w 2026 r. armia otrzyma tylko 3 kolejne. Z czego to wynika? – Na zamówione komponenty, m.in. silniki, czeka się dwa lata. Te do pierwszych kilkunastu sztuk zamówiliśmy na własne ryzyko, ale więcej możemy zamawiać po zawarciu umowy wykonawczej – wyjaśnia jeden z członków zarządu PGZ. W 2027 r. ma zostać dostarczonych armii ok. 40 sztuk, a po 2028 r. PGZ powinna mieć zdolności produkcyjne na poziomie co najmniej 75 Borsuków rocznie.

Czytaj więcej

Przemysł Zbrojeniowy

Już nie tylko USA. Siedmiu gigantów europejskiej zbrojeniówki

Choć to amerykańskie koncerny zbrojeniowe są zdecydowanie największe na świecie, to wbrew pozorom...