Rewitalizacja starej natowskiej bazy lotniczej ma na celu wzmocnienie obecności sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych oraz NATO na północnej rubieży sojuszu.
Baza lotnicza Keflavik położona jest na półwyspie Rykjanes, w południowo-zachodniej części wyspy. Wybudowana w czasie II wojny światowej przez Stany Zjednoczone, służyła jako punkt przerzutowy dla amerykańskich sił walczących w Europie. Osłaniała również północno-atlantyckie szlaki morskie. W szczególności tzw. przesmyk GIUK, czyli obszar pomiędzy Grenlandią, Islandią a Wielką Brytanią (GIUK – Greenland, Iceland, United Kingdom).
Czytaj także: Konflikt o norweski radar
Przesmyk stanowi strategiczny punkt dostępu do wód Atlantyku. Wykorzystywany był w czasie wojny przez niemieckie okręty podwodne, a do dziś jest wykorzystywany przez okręty rosyjskie.
Po wojnie, na mocy trójstronnego porozumienia pomiędzy Islandią, USA i Wielką Brytanią, baza zachowała status instalacji wojskowej. Następnie, po przystąpieniu Islandii do NATO, stała się bazą natowską wykorzystywaną przez lotnictwo morskie do patrolowania obszaru Morza Północnego (NASKEF – Naval Air Station Keflavik).
