Zwiadowcze „Orliki” wystartują z Bydgoszczy

Przyspieszenie we wdrażaniu technologii bezzałogowców przez PGZ to zasługa dwóch czynników. Pierwszym było przejęcie istniejącej konstrukcji płatowca E310. Drugi to efekty współpracy z mielecką firmą Eurotech, która wraz z PIT-Radwar (PGZ), odpowiadała za projekt drona. Spółka PGZ odpowiadała za sensory, system łączności i stację sterowania.

Czytaj także: Konsolidacja lotniczych spółek Polskiej Grupy Zbrojeniowej

Pomogło też wsparcie ze strony MON kierowanego przez Antoniego Macierewicza. To ono nadało bez wątpienia przedsięwzięciu znaczącego impetu.

Więcej taktycznych bezzałogowców

Kontrakt na systemy Orlik – z końca 2018 r. – przewiduje, że pierwsze z 8 taktycznych zestawów zwiadowczych krótkiego zasięgu WZL-2 zacznie dostarczać już od 2021 r.

Bezzałogowy statek powietrzny PGZ-19R czyli Orlik. Fot./Roman Bosiacki

Foto: radar.rp.pl

Do 2023 r. armia powinna otrzymać z WZL wszystkie (40) bezzałogowce wraz z pojazdami wsparcia. Kontrakt zakłada opcję dodatkowych zamówień i zwiększenie dostaw o kolejne 4 zestawy, czyli 20 dronów Orlik do 2026 r.

Głowica obserwacyjna i radar

Bezzałogowce z bydgoskich zakładów, o rozpiętości skrzydeł przekraczających 5 m., to drony wyjątkowo uniwersalne. Głowica optoelektroniczna, umożliwiająca rozpoznanie obrazowe, wyposażona jest w kamery telewizyjne i termalne, a także dalmierz laserowy i laserowy wskaźnik celu. Wykonanie szpiegowskich zadań ułatwia pokładowy, wyjątkowo precyzyjny radar.

Czytaj także: MSPO 2019: „Ottokar”, Borsuk, Bystra i Orliki torują drogę technologiom

Stacja radiolokacyjna w technologii SAR jest w stanie skanować powierzchnię terenu, lokalizować cele, a nawet śledzić przemieszczające się obiekty. Zebrane dane przekazywane są do np. systemu dowodzenia czy kierowania ogniem artylerii. System jest skuteczny nawet przy złej widoczność z dużej wysokości – nawet 5 tys. metrów.

Hybrydowy, spalinowo – elektryczny, napęd zapewnia powietrznej platformie niezłe osiągi. Prędkość maksymalna wynosi do 180 km/godz. Zasięg działania to 150 km. Dodatkowo napęd zapewnia ciche i dyskretne wykonywanie zadań nad obserwowanym celem.

Bezzałogowy statek powietrzny PGZ-19R czyli Orlik. Fot./Roman Bosiacki

Foto: radar.rp.pl

– Czas misji „Orlika” to ponad 6 godzin. Wszystko to z pełnym zestawem sensorów i środków  łączności o wadze 20 kg zabudowanych na samolocie – zdradza otaczane wojskową tajemnicą atuty  firmowych dronów PGZ Tomasz Gugała, dyrektor programu bojowych bezpilotowców w zbrojeniowej grupie kapitałowej.

Zmiany w lotniczym gnieździe

WZL-2, Integrator i producent orlików, to jeden z największych państwowych zakładów odpowiadający dziś przede wszystkim za naprawy samolotów wojskowych. W najbliższych miesiącach spółka zdecydowanie zwiększy swój potencjał. Sprawi to uruchomiona już fuzja z WZL- 4. Warszawska spółka odpowiada za utrzymanie sprawności napędów maszyn bojowych Polskich Sił Powietrznych.

Czytaj także: Prezes PGZ o polskim czołgu nowej generacji

– Rynek, na którym funkcjonują obie spółki, zmienia się wraz z postępującą w wymianą samolotów poradzieckich na nowocześniejsze maszyny z Zachodu. Celem PGZ jest odpowiadać na potrzeby Sił Zbrojnych. W tym przypadku chodzi o to, by utrzymać zdolność do obsługi aktualnie eksploatowanego sprzętu i wyposażenia. Aby to było możliwe, zakłady w Bydgoszczy i Warszawie muszą przejść proces reorientacji strategicznej – tłumaczy Michał Kuczmierowski, członek zarządu PGZ.

Bezpieczeństwo lotów najważniejsze

Analizy wykazały, jak podkreśla Kuczmierowski, że optymalnym rozwiązaniem jest połączenie dwóch spółek w jeden silny podmiot.

Bezzałogowy statek powietrzny PGZ-19R czyli Orlik. Fot./Roman Bosiacki

Foto: radar.rp.pl