Jednym z jego epizodów było pierwsze w historii jednoczesne wynurzenie trzech rosyjskich okrętów podwodnych z napędem jądrowym na zalodzonym akwenie.
Wydarzenie to miało oczywiście głównie wymiar propagandowy, ale jest warte odnotowania, jako przejaw aktywności rosyjskiej floty w rejonach arktycznych, do których Kreml przywiązuje szczególne znaczenie.
Był to najbardziej widowiskowy element odbywających się od 20 marca w rejonie archipelagu Ziemia Franciszka Józefa w północno-zachodniej części Morza Barentsa manewrów o kryptonimie „Umka 21”. Umka to imię niedźwiedzia polarnego z sowieckiej kreskówki z lat 60.; słowo pochodzi z języka Czukczów. Okręty wynurzyły się obok siebie na obszarze o promieniu 300 m, przebijając lód o grubości do ok. 1,5 m. Przed wynurzeniem jeden z nich wystrzelił torpedę do wirtualnego celu. Została ona następnie wydobyta na powierzchnię przez wykonany w lodzie otwór. Ministerstwo Obrony FR nie poinformowało jakie konkretnie okręty podwodne wynurzyły się w Arktyce. Pierwotnie spekulowano, że były to trzy strategiczne jednostki projektu 667BDRM Dielfin, wcielone do służby w latach 1984-1990, ale okazuje się, że sprawa jest ciekawsza.
Rosyjskie okręty podwodne na ćwiczeniach Umka-21
Z nieoficjalnych informacji i analizy materiału fotograficznego wynika, że były nimi następujące okręty. K-117 Briansk projektu 667BDRM Dielfin z pociskami balistycznymi R-29RMU2 Siniewa, BS-64 Podmoskowje projektu 09787, czyli jednostka specjalnego przeznaczenia przebudowana z „boomera” wcześniej wymienionego typu i K-549 Kniazʹ Władimir, najnowszy i jak dotąd jedyny w służbie okręt zbudowany wg projektu 955A (09552) Boriej-A, nosiciel pocisków balistycznych R-30 Buława.
Czytaj także: Rosjanie rozpoczynają budowę dwóch okrętów podwodnych
Jeżeli ta wiadomość potwierdzi się, oznaczałoby to że pierwszy z tych okrętów znajduje się ponownie w służbie po, trwającym od 2018 r., remoncie, o czym oficjalnie dotąd nie informowano. Wszystko wskazuje na to, że załoga Brianska ma już również za sobą próbne strzelania ze swojego głównego uzbrojenia. Mowa o międzykontynentalnych pociskach balistycznych Siniewa. Jest to pocisk trójstopniowy o zasięgu do 11 500 km. Przenosi do 10 niezależnie naprowadzanych bloków bojowych o mocy 100 kT każdy. Kilka dni temu dziesięciu oficerów z załogi tego okrętu, w tym jego dowódca kmdr por. Artiom Wasietinskij, otrzymali z rąk dowódcy Floty Północnej adm. Aleksandra Moisiejewa oznaczenia państwowe za udane strzelania rakietowe do celów na poligonie Kura zlokalizowanym na Kamczatce.
Kioski trzech atomowych okrętów podwodnych WMF Federacji Rosyjskiej po przebiciu pokrywy lodowej w Arktyce. Fot./MO FR.
Bardzo ciekawa była też obecność Podmoskowja. To okręt-nosiciel załogowych aparatów podwodnych (małych okrętów, zwanych autonomicznymi stacjami głębokowodnymi), np. AS-12 Łoszarik. Służą one do prac podwodnych, eksploracji szelfu w rejonach arktycznych, jak też działań dywersyjnych na instalacjach ułożonych na dnie oceanu.
Czytaj także: Rosja: sześć nowych okrętów podwodnych
Jednoczesne wynurzenie trzech rosyjskich okrętów podwodnych miało przede wszystkim wymiar propagandowy. Była to będąc swoista odpowiedź na amerykańskie ćwiczenia typu ICEX (Ice Exercise), w których uczestniczą wielozadaniowe, a nie strategiczne okręty podwodne. Dla rosyjskich podwodniaków mają one jednak ważny aspekt praktyczny. Dla nich jest to podstawowy akwen działania i na co dzień operują oni pod lodami.
Ponadto w trakcie „Umki” para ciężkich myśliwców przechwytujących MiG-31 po raz pierwszy przeleciała nad biegunem północnym z tankowaniem w powietrzu. W rejonie ćwiczenia temperatury wahały się w granicach 25÷30°C poniżej zera, zaś porywy wiatru dochodziły do 32 m/s.
