W uroczystości wziął udział prezydent państwa Recep Tayyip Erdoğan. W przemówieniu poinformował, że Turcja ma otrzymać całą szóstkę tych jednostek do 2027 r. Przekazanie Hizir Reisa ma nastąpić w 2023 r., a ostatniego TCG Selman Reisa do 2027 r. Prototypowy TCG Pîrî Reis (S 330) został zwodowany 23 marca 2021 r. i obecnie przechodzi próby stoczniowe. Tego samego dnia w arsenale Gölcük prezydent Erdoğan uczestniczył w ceremonii rozpoczęcia budowy ostatniego w serii Selman Reisa.
Seria sześciu okrętów bazuje na niemieckim typie 214, wyposażonym w system AIP (Air Independent Propulsion) z ogniwami paliwowymi z membraną polimerową do wymiany protonów PEM FC (Polymer Electrolyte Membrane Fuel Cell). Jest określana jako 214TN, zaś lokalnie jako typ Reis (pol. Admirał), od nazwisk XVIII-wiecznych dowódców floty z epoki Imperium Otomańskiego. Umowę pomiędzy konsorcjum przemysłowym utworzonym przez kilońską stocznię Howaldtswerke-Deutsche Werft i brytyjską spółkę Marine Force International (od 2012 r. należy do thyssenkrupp Marine Systems) a Podsekretariatem Przemysłu Obronnego zawarto 2 lipca 2009 r. Wartość kontraktu szacowana była wówczas na 2,2 mld euro. HDW dostarcza pakiety materiałowe do produkcji okrętów. Jest w nią zaangażowany szereg firm tureckich sektora obronnego, w tym: ASELSAN, HAVELSAN, MilSOFT, Defense Technologies Engineering and Trade Inc, Koç Information and Defense, TÜBİTAK Defense Industries Research and Development Institute i Meteksan Savunma.
Program jest opóźniony z przyczyn technicznych (konieczna była modernizacja arsenału Gölcük Donanma Tersanesi) i finansowych. Stępkę prototypu położono dopiero 28 września 2015 r.
Jednostki typu 214TN mają wyporność nawodną 1856 ton, podwodną 2042 tony, długość 68,5 m (więcej niż inne odmiany typu 214), średnicę kadłuba mocnego 6,3 m i wysokość boczną (bez urządzeń podnośnych) 13,1 m. Prędkość na powierzchni wyniesie 10 w., zaś pod wodą ponad 20 w., a głębokość zanurzania 300 m. Załogę tworzy 27 osób. Uzbrojenie będzie wystrzeliwane z ośmiu wyrzutni kal. 533,4 mm. Początkowo stanowić je będą torpedy ciężkie Raytheon Technologies Mk 48 Mod 6AT i Atlas Elektronik DM2A4 SeaHake oraz pociski przeciwokrętowe Boeing UGM-84 Harpoon. W przyszłości zastąpią je tureckie torpedy Roketsan Akya.