Co jeszcze polska armia kupi do końca roku? Plany są imponujące

Od stycznia do końca maja odpowiedzialna za zakupy nowego sprzętu dla wojska Agencja Uzbrojenia zakontraktowała uzbrojenie dla Wojska Polskiego na prawie 22 mld zł. W tym czasie podpisała umowy m.in. na zakup 111 bojowych wozów piechoty Borsuk czy trzy satelity ICEye. W kolejnych miesiącach podpisano m.in. umowę na modernizację samolotów F-16 (ok. 15 mld zł), zakup kolejnych 180 czołgów K2 i wozów towarzyszących (ok. 25 mld zł) czy kontrakt na dostawę Radarów Pasywnej Lokacji PET/PCL dla przeciwlotniczych i przeciwrakietowych zestawów rakietowych krótkiego zasięgu Narew (prawie 4 mld zł). Licząc także liczne mniejsze umowy m.in. na obserwacyjne bezzałogowce FlyEye czy amunicję małokalibrową można szacować, że tegoroczne kontrakty przekroczyły już 80 mld zł, z czego z polskimi podmiotami, głównie spółkami Polskiej Grupy Zbrojeniowej, zawarto umowy na nieco ponad 20 mld zł.

W ostatnich latach miesiącami, w których zawierano dużą liczbę nowych umów, były zazwyczaj listopad i grudzień. Jakich kontraktów można się spodziewać tym razem na koniec roku? Największą wartość finansowo będą miały kolejne umowy wykonawcze w programach Narew i Wisła, czyli w systemie obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej. Chodzi m.in. o wozy dowodzenia. W najbliższych tygodniach można również oczekiwać zakupu elementów systemu antydronowego. Przed wrześniowym wtargnięciem ok. 20 rosyjskich bezzałogowców do polskiej przestrzeni powietrznej, resort obrony nie potrafił dla tego zakupu znaleźć finansowania. Chodzi o kilka – kilkanaście mld zł, o czym na łamach „Rzeczpospolitej” informowaliśmy jako pierwsi. Teraz już się da. W sumie na obronę polskiego nieba w ciągu kilkunastu lat wydamy ok. 250 mld zł.

W tym roku w planie jest też m.in. zakup kolejnych pocisków powietrze – powietrze i bomb dla polskich samolotów. Z kolei wojska lądowe powinny ucieszyć się z podpisania kontraktu na wozy zabezpieczenia technicznego do czołgów Abrams.

Czytaj więcej

Modernizacja Sił Zbrojnych

Pożyczki dla Polski z unijnego programu obronnego SAFE zagrożone

Do złożenia przez Polskę wniosków do Komisji Europejskiej o 200 mld zł pożyczek na obronność zost...

W 2025 r. nie będzie umowy na okręty podwodne

Jeśli chodzi o polski przemysł, to zacierać ręce może m.in. Rosomak S.A. – do końca roku powinna zostać zawarta umowa na Wozy Ewakuacji Medycznej. Z kolei AMZ Kutno, które pod koniec października podpisało wartą 800 mln zł umowę na dostawę sanitarek, może się spodziewać kontraktu na dostawę wozów rozpoznawczych. Te pojazdy mają służyć u boku m.in. czołgów K2. W sumie wartość portfela zamówień tej spółki jest już także liczona w miliardach złotych.

We wstępnych planach było także podpisanie wartej kilkanaście miliardów złotych umowy na dostawę trzech okrętów podwodnych. Do końca roku takiego kontraktu jednak nie będzie, ale wiele wskazuje na to, że rząd w tym czasie ogłosi, z którego kraju będzie dostawca. Do końca października 6 oferentów dostarczyło resortowi obrony finalne informacje dotyczące swoich ofert. Teraz trwa ich ocena, a później powołany przez MON zespół zadaniowy przedstawi Radzie Ministrów swoją rekomendację. Oferty nie będą oceniane punktowo, dlatego politycy będą mieli większe pole manewru. Najpewniej w najbliższych tygodniach rząd podejmie decyzję i wskaże dostawcę, z którym zostanie podpisane międzyrządowe porozumienie, a później przeprowadzone negocjacje umowy wykonawczej. Jej podpisania można się spodziewać w połowie przyszłego roku.

Mniejsza wartość nowych umów na uzbrojenie

W sumie wartość planowanych zakupów uzbrojenia do końca roku to kilkadziesiąt mld zł. Można szacować, że w całym 2025 r. będzie to od 100 mld do 120 mld zł. To zauważalnie mniej niż w 2024 r., gdy wicepremier minister obrony Władysław Kosiniak-Kamysz mówił o tym, że udało się podpisać umowy na ponad 150 mld zł, co było swoistym rekordem.

Z czego wynika ta obniżka? Przyczyn jest co najmniej kilka. Podstawową są już zawarte w ostatnich latach kontrakty i fakt, że teraz trzeba płacić kolejne ich transze, co w dużym stopniu pochłania nasze wydatki na obronność. Jednocześnie to blokuje możliwość zawierania kolejnych umów z powodu braku zapewnienia finansowania na lata kolejne.

Poza tym większą rolę w kwestiach uzbrojenia zaczęło odgrywać Ministerstwo Finansów, które skutecznie ogranicza ambicje resortu obrony. Jest to związane m.in. z wciąż niewyjaśnioną kwestią, z jakiej puli będziemy spłacać zobowiązania Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych – czy ten dług będzie spłacany tylko z budżetu MON czy jednak z budżetu całego państwa. To pierwsze rozwiązanie oznacza katastrofę finansową armii w najbliższych latach, na co wskazywał m.in. były minister obrony Mariusz Błaszczak.

Czytaj więcej

Modernizacja Sił Zbrojnych

Zbrojeniowe wzmożenie, czyli dosypywanie do państwowych spółek to za mało

Dokapitalizowanie Polskiej Grupy Zbrojeniowej nie wystarczy, by zbudować nad Wisłą silny przemysł...