Przy naprawie ukraińskiej broni pracujemy dyskretnie

O tym, że zbrojeniówka w tajemnicy i pod ścisłym nadzorem kontrwywiadowczym przestawia kluczowe spółki na naprawy ciężkiego uzbrojenia walczących z moskiewską napaścią sąsiadów mówił nam już wiosną zeszłego roku szef Polskiej Grupy Zbrojeniowej Sebastian Chwałek. Prezes PGZ zapytany na ile wycenia wartość wsparcia produktami grupy kapitałowej obrońców Ukrainy, konsekwentnie uchylał się od podawania szczegółów. Potwierdzał jednak, że na specjalistyczne usługi idzie lwia część z 7 mld zł - sumy planowanej w maju 2022 na wsparcie „ukraińskich przyjaciół".

Pieniądze jednak nie oddają rozmiarów zaangażowania zbrojeniówki w wspieranie „przyjaciół" jak nazywa adresatów pomocy szef PGZ.

Jak ustaliła „Rzeczpospolita" od wiosny 2022 przez wiele miesięcy nie było dnia, bez spotkań i narad międzynarodowych grup roboczych PGZ ustalających warunki współpracy przy naprawach, remontach, rewitalizacji ukraińskiego ciężkiego sprzętu w polskich zakładach.

- Mamy warunki aby pomagać, bo nasze armie wciąż jeszcze używają podobnego uzbrojenia więc jak możemy, wspieramy sojuszników - mówi prezes Chwałek.

Szef PGZ przyznaje, że polski przemysł obronny sukcesywnie przejmuje też od zachodnich dostawców uzbrojenia obowiązki związane z bieżącym serwisem i obsługą wysyłanego nad Dniepr sprzętu.

- Jesteśmy w centrum wielkiej operacji wzmacniania potencjału obronnego Kijowa i działamy jak w wielkim tranzytowym hubie – opisywał Sebastian Chwałek.

Ciasno w zbrojowniach

Największe polskie fabryki broni pracują dziś na pełnych obrotach i przyspieszają inwestycje bo w zakładach zrobiło się ciasno. Większość firm oprócz produkcji sprzętu dla wzmacnianej w trybie alarmowym polskiej armii naprawia broń ściąganą z pól bitewnych Ukrainy. Prawdziwy remontowy hub usprawniający pojazdy i uszkodzoną w boju ciężką ukraińską technikę otoczony jest przy tym wyjątkową dyskrecją.

- Z uwagi na bezpieczeństwo zaangażowanych w to osób oraz mając na uwadze powodzenie działań prowadzonych przez wojska ukraińskie nie informujemy szczegółowo o zakładach zaangażowanych w proces usprawniania sprzętu, ani ilościach tego sprzętu. Niemniej dokładamy wszelkich starań, by wesprzeć w tym zakresie stronę ukraińską stosownie do zgłaszanych przez nią potrzeb i możliwości – tłumaczy Beata Perkowska kierownik działu Komunikacji PGZ.

Prezes Chwałek pytany o zakres pomocy pozostaje niewzruszony – firma nie ujawnia żadnych detali i liczb. Równocześnie pada wymowne spostrzeżenie.

– Nie myślałem, iż wykorzystywanie w krajowym przemyśle postsowieckich technologii amunicyjnych okaże się podczas tej wojny tak docenione i przydatne – przyznaje szef grupy kapitałowej skupiającej najważniejsze spółki państwowej zbrojeniówki.

Pełna mobilizacja na przykładzie Mesko

Przykładów nadzwyczajnej mobilizacji sektora obronnego pod wpływem wydarzeń w Ukrainie nie brak. Bodaj najbardziej wymowna jest tu pełna mobilizacja skarżyskiego Mesko – producenta amunicji , rakiet – w tym słynnych przenośnych zestawów przeciwlotniczych Piorun. Jeszcze niedawno w pokojowym „reżimie" produkowało rocznie ok.150 - 300 naprowadzanych na podczerwień pocisków Piorun – broni typu „wystrzel i zapomnij". Po wybuchu wojny w Ukrainie dostawy rakiet i wyrzutni w odpowiedzi na gwałtownie rosnące zapotrzebowanie trzeba było podwoić. W zeszłym roku, już po napaści Putina produkcję udało się zwiększyć do 600 zestawów Piorun rocznie. Aktualny plan na 2023 r. zakłada sprzedaż tysiąca sztuk piorunów, a w 2024 r i potem dalsze podkręcanie tempa produkcji precyzyjnej broni.