20 grudnia w stoczni Mazagon Dock Shipbuilders Limited (MDL) w Mumbaju odbyła się uroczystość przekazania Bhāratīya Nau Senā konwencjonalnego okrętu podwodnego INS Vagir (S 25). Jest to piąta jednostka typu Kalvari (projekt 75), będącego licencyjną wersją francuskiego, eksportowego typu Scorpène.
Do tej pory przekazano użytkownikowi cztery okręty projektu 75: INS Kalvari (w grudniu 2017 r.), INS Khanderi (we wrześniu 2019 r.), INS Karanj (w marcu 2021 r.) i INS Vela (w listopadzie 2021 r.), co oznacza, że na przestrzeni ostatnich dwóch lat producent zdał trzy jednostki. Po początkowych problemach i opóźnieniach, program jest realizowany płynnie, co daje nadzieje, że kolejny będzie również postępował bez przeszkód. Indie prowadzą bowiem procedury związane z wyborem następcy jednostek typu Kalvari, jak też prace nad własnym systemem napędowym AIP, działającym bez dostępu powietrza atmosferycznego, przeznaczonym do okrętów podwodnych.
Okręt podwodny INS Vagir (S 25), piąta jednostka typu Kalvari (projekt 75), która podniosła indyjską banderę.
Sześć jednostek typu Kalvari powstaje dla Bhāratīya Nau Senā na podstawie kontraktu zawartego 6 października 2005 r. pomiędzy MDL a spółką Armaris. Ponadto podpisano wtedy porozumienie z producentem systemów rakietowych MBDA na dostawę pocisków przeciwokrętowych SM39 Exocet, jak też z rządem Francji na dostawy wyposażenia i wsparcie programu. Również 20 grudnia, lecz w stoczni Larsen & Toubro w Kattupalli koło Chennai, zwodowano prototypową korwetę do zwalczania okrętów podwodnych INS Arnala (P 68).
Jest to pierwsza z zaprojektowanych lokalnie jednostek typu ASWSWC (Anti-Submarine Warfare Shallow Water Craft, dosłownie przybrzeżnych okrętów zwalczania okrętów podwodnych). Kontrakt na budowę ośmiu korwet został podpisany pomiędzy Ministerstwem Obrony Republiki Indii a stocznią Garden Reach Shipbuilders and Engineers Limited w Kolkacie 29 kwietnia 2019 r. Larsen & Toubro jest podwykonawcą GRSE. Drugą ósemkę korwet zbuduje Cochin Shipyard Limited w Koczin.
Te nieduże okręty (77,6 m długości, 10,5 m szerokości, 2,7 m zanurzenia, wyporność 900 ton) będą przeznaczone do dozoru, przechwytywania i niszczenia celów podwodnych na akwenach płytkich, samodzielnie i we współpracy z morskim lotnictwem patrolowym. Zluzują w tej roli większe fregaty i zastąpią stare jednostki tej klasy typu Abhay (sowiecki projekt 1241PE Mołnija-2). Ponadto będą wykorzystywane do misji patrolowych oraz poszukiwawczo-ratowniczych (SAR) w dzień i w nocy. Prędkość maksymalna wyniesie 25 w., zasięg 1800 Mm, a uzbrojenie obejmie min.: armatę automatyczną, wyrzutnię RBU-6000 do lokalnie opracowanych rakietowych bomb głębinowych ER-ASR (Extended Range Anti-Submarine Rocket, czyli lokalnej wersji sowieckich RGB-60 o zasięgu zwiększonym z 5,3 km do > 8 km) i wyrzutnie torped przeciw okrętom podwodnym. Ponad 80% konstrukcji pochodzić ma od lokalnego przemysłu.
