Test przeprowadzono z wykorzystaniem czołgu Ardźun Mk.1, uzbrojonego w 120 mm armatę z bruzdowanym przewodem lufy (zunifikowaną z brytyjskimi armatami L11/L30). Próba odbyła się na poligonie Centrum Szkoleniowego Korpusu Pancernego Ahmednagar w stanie Maharashtra. Badane ppk, określane roboczo jako Laser-Guided Anti Tank Guided Missile (LGATGM), trafiły i zniszczyły cele ćwiczebne znajdujące się na dwóch różnych odległościach od czołgu. Urządzenia telemetryczne dokonały pomiarów parametrów lotu pocisków, których wyniki uznano za zadowalające.
Nienazwany jeszcze ppk, został opracowany przez DRDO przy wsparciu lokalnych przedsiębiorstw zbrojeniowych. Indyjskie władze nie podają wielu szczegółów na jego temat. Wiadomo, że głowica bojowa jest kumulacyjna w układzie tandem (może więc zwalczać cele opancerzone osłonięte dodatkowo za pancerzem reaktywnym), ma być używany przez „wiele platform" i jest naprowadzany z wykorzystaniem lasera (niestety, nie wiadomo, z wykorzystaniem jakiej metody – półaktywnej czy w wiązce prowadzącej). Jest to kolejny typ ppk opracowany w Indiach i przetestowany w ostatnich latach. Pocisk ten może uzupełnić lub nawet zastąpić izraelskie pociski IAI LAHAT, wg niektórych źródeł zakupione przez indyjski resort obrony do czołgów rodziny Ardźun.
Podczas prób uzyskano bezpośrednie trafienia w tarczę pociskami telemetrycznymi.
