Jednostka wraz ze swoją grupą bojową rozpoczęła pierwszy rejs operacyjny, w czasie którego ma działać na wodach europejskich.
Poza lotniskowcem, grupa bojowa składa się także z: krążownika rakietowego USS Normandy (CG 60), niszczycieli rakietowych USS Ramage (DDG 61), USS McFaul (DDG 74), USS Thomas Hudner (DDG 116), okrętów zaopatrzeniowych USNS Joshua Humpreys (T-AO 188) i USNS Robert E. Peary (T-AKE 5) oraz kutra Straży Wybrzeża USCGC Hamilton (WMSL 753). Z całą pewnością zespół będzie także wspierał przynajmniej jeden wielozadaniowy okręt podwodny typu Virginia bądź Los Angeles.
Lotniskowiec będzie pływającą bazą około 60 samolotów i śmigłowców. Grupa lotnicza obejmuje cztery dywizjony wielozadaniowych maszyn bojowych (VFA 213, VFA 31, VFA 37 i VFA 87), wszystkie wyposażone w samoloty wielozadaniowe Boeing F/A-18E/F Super Hornet, dywizjon samolotów przełamania obrony powietrznej VAQ 142 (E/A-18G Growler), samoloty wczesnego ostrzegania i dowodzenia E-2D Hawkeye (VAW 124), maszyny transportowe C-2 Greyhound (VRC 40) i dwa dywizjony śmigłowców MH-60R/S Seahawk (HSM 70 oraz HSC 9).
Co ciekawe, zgodnie z komunikatem Departamentu Obrony, grupa bojowa ma operować na wodach europejskich. Przewiduje się liczne ćwiczenia z siłami morskimi takich państw jak: Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Niderlandy, Hiszpania i Szwecja. Obecność na liście dwóch państw skandynawskich wskazuje, że przynajmniej część amerykańskich okrętów może wpłynąć na wody Morza Bałtyckiego.
Pierwszy rejs operacyjny USS Gerald R. Ford (CVN 78) budzi szczególne zainteresowanie. Jest to pierwszy lotniskowiec nowego typu, który wyszedł w misję operacyjną od 1976 r., kiedy bazę opuścił USS Nimitz (CVN 68). W porównaniu do poprzedniej generacji, okręty typu Gerald R. Ford charakteryzują się licznymi zmianami konstrukcyjnymi i technologicznymi – okręt został wcielony do służby 22 lipca 2017 r. Przez pięć lat kolejnych lat prowadzono prace zmierzające do osiągnięcia pełnej gotowości przez wszystkie działy jednostki.