Broń typu „wystrzel i zapomnij"
Podobnie
jak wcześniejszy Grom, Piorun automatycznie naprowadza się na źródło
promieniowania termicznego. Oznacza to, że pocisk celuje w silnik statku
powietrznego emitujący ciepło. Ponieważ to broń lekka polskie rakiety
są w stanie zwalczać cele lecące na pułapach od 10 m do 4 km oraz w
odległości od 400 m do 6 km.
Po modernizacji Groma nowy PPZR
Piorun zyskał m.in. zapalnik zbliżeniowy, który pozwala na lepsze
radzenie sobie z bezzałogowymi statkami powietrznymi. Zmodernizowana
broń cechuje się także większą odpornością na zakłócenia oraz posiada
lepszy celownik, który dwukrotnie zwiększa możliwość wykrycia wrogiego
celu. Nowa rakieta, podobnie jak Grom automatycznie naprowadza się na
źródło termicznego promieniowania, tyle, że dzięki zastosowaniu nowych
detektorów, m.in. unikalnej chłodzonej fotodiody o czterokrotnie
większej niż gromach czułości, piorun wykrywa wroga ze znacznie
większego dystansu.
Stosowane w ostatnich latach techniki obronne
samolotów i śmigłowców, czyli systemy schładzania spalin, nie
osłabiają sokolego „wzroku" rakiety. Do tego skomplikowany,
elektroniczny układ jest w stanie aktywnie naprowadzać Pioruny na cel
na odległość ponad 6 kilometrów (zasięg amerykańskich stingerów to
4,8 km). W nowej broni udało się też wręcz skokowo poprawić dokładność
trafienia co ma niebagatelne znaczenie przy zwalczaniu celów o małych
wymiarach, takich jak rakiety manewrujące czy drony.
Groźny nawet w nocy
Nowy
pocisk dysponuje wyrafinowanym, laserowym zapalnikiem zbliżeniowym,
pozwalającym programować miejsce wybuchu i razić odłamkami obiekty
znajdujące się w zasięgu odpalonej rakiety. Nowe algorytmy zastosowane
przy programowaniu głowicy zwiększają niemal dwukrotnie odporność
systemu naprowadzania na zakłócenia (pocisk „potrafi" dzięki temu
odróżnić stosowane do ochrony statków powietrznych pułapki termiczne od
rzeczywistego celu czyli silnika).
W wyrzutni piorunów
zastosowano także celowniki termowizyjne, pozwalające operatorowi broni
na jej efektywne użycie w warunkach nocnych, zaprogramowanie trybu
pracy, czy odczytywanie wskazań systemu identyfikacji „swój- obcy"
(IFF).