W ramach konkursu powstały dwa śmigłowce. Mi-28 w biurze konstrukcyjnym Michaiła Mila i Ka-50 w biurze konstrukcyjnym Nikołaja Kamowa. Śmigłowce walczyły o zamówienie radzieckiego, a potem rosyjskiego ministerstwa obrony przez wiele lat i ze zmiennym szczęściem. Ostatecznie oba weszły do produkcji seryjnej i są użytkowane w Rosji i za granicą.
Czytaj także: Rosyjska armia robi krok do tyłu
Powstały tylko dwa prototypy Mi-28 w wyjściowej wersji izdielije 280, z numerami 012 i 022. Pierwszy wystartował 10 listopada 1982 r.
W 1988 r. wystartował pierwszy z dwóch nieco ulepszonych śmigłowców Mi-28A (izdielije 286) z numerem 032, potem powstał 042. Mi-28A miał nowy krzyżowy wirnik ogonowy oraz przekonstruowane wyloty silników dla zmniejszenia sygnatury cieplnej. Maszyna posiadała także nieco nowsze czujniki celownicze, a także wyrzutnie pułapek dla samoobrony w owalnych owiewkach na końcach skrzydła.
W 1987 r. rosyjskie siły powietrzne wybrały Ka-50. Rozwój Mi-28 postanowiono kontynuować z przeznaczeniem na eksport. Międzynarodowy debiut śmigłowca miał miejsce na salonie w Paryżu w czerwcu 1989 r., gdzie wystawiono Mi-28A 032. W 1993 r. do Paryża przyleciał Mi-28A 042, a w 1997 r. zaprezentowano Mi-28N 014.