MON odpowiada na interpelacje w sprawie zakupu bezzałogowców TB2

Autorami interpelacji byli Czesław Mroczek (Klub Parlamentarny Koalicja Obywatelska) oraz Hanna Gill-Piątek, Tomasz Zimoch, Joanna Mucha, Paulina Hennig-Kloska i Mirosław Suchoń (Koło Parlamentarne Polska 2050). Skierowali oni 7 czerwca do MON zestaw 19 pytań.

Odpowiedzi udzielił sekretarz stanu w MON Wojciech Skurkiewicz.

„Uprzejmie informuję, że postępowanie o udzielenie zamówienia na dostawy bezzałogowych systemów powietrznych (BSP) Bayraktar TB2 zostało przeprowadzone w trybie negocjacji z jednym wykonawcą w ramach procedury pilnej potrzeby operacyjnej, w oparciu o zapisy decyzji Nr 141/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie systemu pozyskiwania, eksploatacji i wycofywania sprzętu wojskowego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. Urz. Min. Obr. Nar. poz. 149). Zgodnie z przywołaną wyżej decyzją Dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych lub Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych, na podstawie zidentyfikowanej potrzeby pozyskania sprzętu wojskowego, występuje z wnioskiem o rozpoczęcie procedury jego pozyskania w ramach pilnej potrzeby operacyjnej.

BSP Bayraktar TB2 jest w pełni dojrzałym i rozwiniętym systemem, uzbrojonym zarówno w bomby ślizgowe, jak i kierowane laserowo pociski MAM‒C oraz MAM‒L.

Zgodnie z podpisaną umowa, Siły Zbrojne RP będą posiadały dwa rodzaje pocisków (MAM‒L i MAM‒C). BSP Bayraktar TB2 będzie mógł przenosić po 2 szt. poc. MAM-L i 2 szt. poc. MAM–C, wyposażonych w różne głowice w zależność od typu i charakteru celu, do zwalczania jakiego będą użyte.

Jak wspomniano wyżej, pozyskanie bezzałogowych systemów powietrznych (BSP) Bayraktar TB2 stanowi realizację zadania wynikającego z pilnych potrzeb operacyjnych Sił Zbrojnych RP, natomiast zadania dotyczące pozyskania BSP szczebla operacyjnego klasy MALE w ramach programu ZEFIR oraz BSP klasy taktycznej średniego zasięgu w ramach programu GRYF – wynikają z realizacji wymagań operacyjnych, które zostały ujęte w obowiązującym planie modernizacji technicznej.

Potencjał obsługowo-naprawczy, zapewniający możliwość serwisowania i naprawy, m.in. silników, naziemnych stacji kontroli oraz kamer, pozyskiwany w ramach przewidzianego umową transferu technologii, zostanie ustanowiony w jednym z podmiotów wchodzących w skład resortu obrony narodowej.

W ramach zawartej umowy zostanie pozyskane uzbrojenie naprowadzane laserowo (MAM‒L i MAM‒C), które umożliwi realizację pełnego spektrum zadań taktycznych, zgodnie z operacyjnym przeznaczeniem systemu.

Kwestie dotyczące licencji eksportowych na wyposażenie pozyskiwane poza Turcją zostały ujęte w zawartej umowie w sposób należycie zabezpieczający interesy Sił Zbrojnych RP.

Szczegółowe informacje dotyczące specyfikacji technicznej systemu, jak również wartość kontraktu, stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa i ich ujawnienie oraz dalsze wykorzystywanie stanowiłoby czyn nieuczciwej konkurencji, zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2020 r., poz. 1913).

Odnosząc się do pytań dotyczących istniejących zagrożeń wyjaśniam, iż zgodnie z zapisami „Strategii Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej” w sąsiedztwie Polski istnieje ryzyko konfliktów o charakterze regionalnym i lokalnym, mogących angażować nasz kraj pośrednio lub bezpośrednio. Analizy Dowództwa Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych (DO RSZ) wskazują, że Federacja Rosyjska (FR) intensywnie rozbudowuje potencjał wojskowy, w tym przede wszystkim na zachodnim kierunku strategicznym. Rozwija systemy antydostępowe (A2/AD) m.in. w regionie Morza Bałtyckiego, obwodzie królewieckim oraz doskonali zdolności do wykonania głębokich uderzeń powietrzno-rakietowych na wszystkie elementy infrastruktury krytycznej Polski. W praktyce oznacza to, że znaczna część terytorium naszego kraju znajduje się w zasięgu rosyjskich systemów obrony przeciwlotniczej typu S-300 i S-400, które wraz z rozbudowanym systemem OPL Wojsk Lądowych, mogą utrudniać prowadzenie operacji na wschodniej flance NATO.