Próbę przeprowadzono na poligonie rakietowym Pacific Missile Range Facility położonym na wyspie Kauai należącej do archipelagu Hawaje. Test przeprowadzony wspólnie przez marynarkę wojenną (US Navy) oraz armię (US Army) nadzorowany był przez Agencję Obrony Przeciwrakietowej (MDA – Missile Defense Agency). Pozwolił na zebranie kolejnych danych i informacji na potrzeby amerykańskiego programu hipersonicznego C-HGB.
Amerykański pojazd hipersoniczny C-HGB
Prace nad hipersonicznym pojazdem szybującym armia amerykańska rozpoczęła ponad 10 lat temu. W ramach programu budowy zaawansowanej broni hipersonicznej – AHW (Advanced Hypersonic Weapon) – opracowano prototyp szybującego pojazdu zdolnego do osiągnięcia prędkości rzędu Ma=6-8. Jego test odbył się 17 listopada 2011 r., tak jak obecny test, na poligonie rakietowym na wyspie Kauai. Pojazd, po niecałych 30 minutach lotu i pokonaniu odległości 3700 km. Spadł na obszar poligonowy w pobliżu atolu Kwajalein. Test zakończył się sukcesem.
Czytaj także: US Navy rozważa przedłużenie służby pocisków Trident D5 do roku 2080
Program AHW, po przyłączeniu się do niego marynarki wojennej oraz sił powietrznych (USAF), nazwano C-HGB. Pierwszy test tzw. wspólnego szybującego pojazdu hipersonicznego odbył się 1 października 2017 r. (Flight Experiment 1).
Celem prowadzonego wspólnie przez marynarkę wojenną oraz armię programu C-HGB jest budowa hipersonicznego pojazdu szybującego (HGV – Hypersonic Glide Vehicle). Jest to typ pojazdu wynoszonego w powietrze i rozpędzanego wstępnie przez rakietę nośną. HGV wynoszony jest w górne warstwy atmosfery (na wysokość 50-60 km), gdzie następuje odłączenie od rakiety nośnej. Następnie pojazd obniża wysokość lotu (do około 30 km) nabierając dodatkowej prędkości. HGV szybuje do celu z prędkością hipersoniczną Ma=5-10 (1,72 km/s – 3,43 km/s), a jego trajektoria lotu pozostaje płaska. Dopiero w rejonie celu pojazd wykonuje nagły zwrot w kierunku powierzchni Ziemi i rozpoczyna finalną fazę ataku.
