Wahadłowiec X-37B pobił rekord przebywania na orbicie

Określany jako kosmiczny samolot, X-37B wynoszony jest na orbitę okołoziemską w kapsule rakiety nośnej. Powraca na Ziemię samodzielnie, jak klasyczny wahadłowiec, lądując na lotnisku.

Samolot i jego misje orbitalne owiane są zasłoną tajemnicy.

USAF ujawniły dotąd jedynie skąpe informacje na jego temat. W 2004 r. USAF przejęły prowadzony od 1999 r. przez DARPA i NASA program budowy bezzałogowego wahadłowca Boeing X-37A. W latach 2005-2006 odbyły się atmosferyczne testy aerodynamiczne prototypu, który wynoszony był w powietrze przy pomocy samolotu-matki typu White Knight. 7 kwietnia 2006 r. X-37A wykonał pierwsze samodzielne lądowanie. W listopadzie 2006 r. siły powietrzne ogłosiły, że opracowują własny wariant pojazdu, który oznaczono jako X-37B OTV. Zbudowano dwa egzemplarze X-37B, które zewnętrznie przypominają X-37A.

Czytaj także: Thunderbolty pozostaną w służbie do połowy lat 30. XXI wieku

Pojazd ma podobny kształt do amerykańskiego wahadłowca – orbitera Space Shuttle – jednakże jest od niego cztery razy mniejszy. Jego długość wynosi 8,8 m. X-37B OTV zbudowano z lekkich struktur kompozytowych, które są dużo wytrzymalsze niż aluminium i kompozyty węglowe starych wahadłowców. Samolot ma luk grzbietowy, w którym znajdują się m.in. rozkładane panele solarne, które zasilają akumulatory litowo-jonowe.

7 maja 2017 r. – X-37B zakończył misję OTV-4 lądując w „Shuttle Landing Facility” należącym do Centrum Kosmicznego Johna F. Kennedy’ego na Florydzie. Fot./USAF.

Foto: radar.rp.pl

Pojazd zaprojektowany został do operowania na niskiej orbicie okołoziemskiej (180-800 km), a jego prędkość lotu nie przekracza 28 tys. km/h.

Czytaj także: Technika rakietowa w Polsce i obronność państwa

Przebywający na orbicie X-37B jest zdalnie kontrolowany z ziemi, natomiast jego powrót na ziemię odbywa się całkowicie automatycznie. Po otrzymaniu komendy, X-37B samodzielnie wytycza trajektorię lotu i ląduje na wskazanym lotnisku. 22 kwietnia 2010 r. X-37B został po raz pierwszy wyniesiony na orbitę okołoziemską na pokładzie rakiety Atlas V. W ramach pierwszej misji oznaczonej jako OTV-1, samolot przebywał na orbicie 224 dni i 9 godzin.

Kontrowersyjne misje wahadłowca

Program USAF wzbudził wiele kontrowersji. Pojawiły się spekulacje na temat ładunku jaki przenosi X-37B. Chiny wyraziły wówczas swoje zaniepokojenie, twierdząc że jest to początek nowego wyścigu zbrojeń w kosmosie.

Siły powietrzne powtarzały wówczas, i powtarzają do dzisiaj, że X-37B wykorzystywane są do „prowadzenia długotrwałych eksperymentów i testów różnych technologii kosmicznych”. Ujawniono, że testowane są m.in. systemy nawigacji i kontroli w przestrzeni kosmicznej, autonomiczne systemy do lotów orbitalnych, zaawansowane materiały w tym osłony termiczne oraz lekkie elektromechaniczne systemy sterowania. Największe zastrzeżenia ze strony Chin czy Rosji wzbudza jednakże zdolność X-37B do dowolnego „przeskakiwania” z orbity na orbitę i możliwość precyzyjnego manewrowania. Oznacza to, teoretycznie, że X-37B może „przyglądać się” z bliska satelitom operującym na orbitach okołoziemskich.