Polski port jest pierwszym jaki odwiedził podczas swojego bałtyckiego patrolu. Amerykańska jednostka Cieśniny Duńskie pokonała 16 października pod wieczór. Wizyta ma charakter roboczy, a jej podstawowym celem jest odtworzenie gotowości bojowej i krótki odpoczynek załogi. Roosevelt opuścił gdyński port rano 18 października. Amerykańskie niszczyciele tego typu to bodaj najczęściej widziane w polskich (i nie tylko polskich) portach, stanowią bowiem rdzeń sił nawodnych US Navy. Począwszy od pierwszej połowy lat 90. jednostki te obecne są w każdym rejonie świata, który Stany Zjednoczone Ameryki uważają za istotny pod kątem geopolitycznym.
Okręt ten jest drugą jednostką zbudowaną według zmodyfikowanego projektu znanego jako Flight IIA. Odmiana Flight IIA stanowi najliczniejszą wersję niszczycieli typu Arleigh Burke, łącznie zbudowano 34 takie jednostki. Jest to także seria, w projekcie której dokonano najwięcej istotnych zmian, których wprowadzenie stanowiło de facto odzwierciedlenie postzimnowojennej sytuacji geopolitycznej na świecie, a także lekcji wyniesionej z pierwszej Wojny w Zatoce Perskiej. Okręty Flight IIA otrzymały dwa hangary do śmigłowców. Zwiększeniu uległa także liczba komór wyrzutni pionowych Mk41 VLS. Łącznie jest ich 96, z czego 32 zainstalowano na dziobie (cztery moduły ośmiokomorowe) a pozostałe 64 (osiem modułów) na rufie. Cechą wersji Flight IIA jest też niezamontowanie wyrzutni kierowanych pocisków przeciwokrętowych RGM-84G Harpoon Block II. Pozostawiono jednak możliwość ich instalacji, w razie pilnej konieczności, na śródokręciu pomiędzy kominami.
Zamówienie na budowę przyszłego Roosevelta złożono 6 stycznia 1995 r. Położenie stępki w stoczni Huntington Ingalls Industries w Pascagouli w stanie Missisipi miało miejsce 15 grudnia 1997 r. Na wodę okręt zszedł 10 stycznia 1999 r., a do służby wprowadzono go 14 października 2000 r.
Na co dzień USS Roosevelt wchodzi w skład zespołu taktycznego DESRON 60 (Six Zero) stanowiącego jednocześnie Task Force 65 z miejscem stałego bazowania w Rota na południowym zachodzie Hiszpanii. DDG 80 dotarł tam 16 maja 2020 r., zastępując w kampanii Carneya (DDG 64). Decyzję o wydzieleniu okrętów do tej europejskiej bazy Pentagon ogłosił 5 października 2011 r. Celem było wzmocnienie obecności Stanów Zjednoczonych w Europie, a także wzmocnienie możliwości obronnych sojuszu, szczególnie w kwestii zwalczania celów balistycznych. Wszystkie bowiem wydzielane okręty wchodzą w skład AEGIS BMD Fleet.
Do chwili obecnej US Navy dysponuje 70 okrętami tego typu należącymi do pięciu podtypów, kolejnych 11 (dwóch serii) jest w budowie, a siedem w najnowszej wersji zostało zatwierdzonych do produkcji. Daje to łącznie 88 okrętów jednego projektu na przestrzeni ponad 30 lat.
